Leczenie chrapania w przypadku kiedy zawiodą naturalne metody

Chociaż na początku zdaje się nam błahym problemem, chrapanie może z czasem znacząco wpłynąć na jakość naszego życia oraz komfort naszych najbliższych. Dlatego też, w poniższym poradniku zebraliśmy dla Ciebie zestaw najważniejszych informacji dotyczących przyczyn niniejszego zaburzenia oraz sposobów jego leczenia. Czy chrapanie może oznaczać poważne zagrożenie dla naszego zdrowia? I jakie metody chirurgiczne mogą pomóc nam w walce z wyżej wymienionym problemem. Odpowiedzi na te oraz inne pytania znajdziesz w dalszej części tekstu.

Chrapanie – czym tak naprawdę jest i co może oznaczać?

Chrapanie to zjawisko, które powstaje na skutek nieprawidłowego, bądź utrudnionego przepływu powietrza przez górne drogi oddechowe człowieka. Warto wiedzieć, że obniżenie napięcia zarówno zależnych, jak i niezależnych mięśni od naszej woli, jest naturalnym procesem w trakcie snu. Skutkiem tego, tkanki miękkie znajdujące się w podniebieniu, migdałkach oraz w języku stają się podatne na zapadanie. Taki stan rzeczy wpływa z kolei na istotne zwężenie światła dróg oddechowych, co może zostać spotęgowane poprzez zmniejszenie drożności nosa (np. na skutek przeziębienia, alergii lub przewlekłego zapalenia zatok), wady zgryzu, spożycia znaczących ilości alkoholu przed snem oraz niektórych zaburzeń czynności tarczycy. Opory w przepływie powietrza przez drogi oddechowe odpowiedzialne są za wzrost ujemnego ciśnienia powietrza nad napotkaną przeszkodą, co doprowadza do wytworzenia drgań tkanek w obrębie gardła środkowego, a tym samym do powstania charakterystycznego dźwięku, który w znacznym stopniu może wpływać na zmniejszenie efektywności snu, zarówno osoby dotkniętej zaburzeniem, jak i jego najbliższych.

Bezdech senny – co warto wiedzieć na jego temat?

Obturacyjny bezdech senny (OBS) to zaburzenie, które charakteryzuje się powtarzającymi epizodami zapadania lub zawężenia w obrębie górnych dróg oddechowych (głównie na poziomie gardła), przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowej (choć w większości przypadków zwiększonej) pracy mięśni oddechowych. Częste powtarzanie się niniejszych zjawisk może z kolei doprowadzić do obniżenia wartości utlenowania krwi tętniczej, co stanowi przyczynę (często nieuświadomionych) przebudzeń ze snu. Natomiast, zwiększenie napięcia mięśni powstające w obrębie górnych dróg oddechowych odpowiedzialne jest za gwałtowne otwarcie gardła, co doprowadza do wzmożonej wibracji tkanek miękkich i wytworzenia charakterystycznego odgłosu chrapania (najczęściej w sytuacji przywracania oddechu). Zazwyczaj długość jednego epizodu „bezdechu” nie przekracza 30 sekund. Zdarzają się jednak ataki, które mogą trwać nieco ponad minutę. Co ważne, zaburzenia oddychania związane z obturacyjnym bezdechem sennym, występują na wszystkich etapach snu i znacząco wpływają na obniżenie jego efektywności.

Chrapanie – jak je rozpoznać?

Chrapanie to efekt zapadania się ścian w obrębie gardła środkowego, spowodowane zmniejszonym napięciem mięśni w czasie snu. Niniejsze zjawisko może być uwarunkowane zarówno specyficzną budową anatomiczną dróg oddechowych, jak i szeregiem czynników pochodzenia zewnętrznego (które szczegółowo opisane zostaną w dalszej części tekstu). Niemniej jednak, chrapanie może być również objawem obturacyjnego bezdechu sennego, który w niektórych sytuacjach może zagrażać znacząco naszemu zdrowiu, a nawet życiu. Jak więc rozpoznać chrapanie i upewnić się, iż nie jest ono objawem poważniejszych zaburzeń w naszym organizmie?

W celu diagnozy towarzyszącej nam choroby, najlepiej udać się do profesjonalnego gabinetu laryngologicznego, w którym specjalista podda uważnej ocenie budowę naszego układu oddechowego, jak również zaleci wykonanie badań, które będą miały na celu postawienie trafnego rozpoznania. Wśród często wykorzystywanych metod diagnostycznych możemy wyróżnić:

• Badanie apnografem: wykonywane przy pomocy urządzenia, które jest w stanie przez całą noc monitorować zarówno przerwy w oddychaniu, jak i zjawisko spłycania oddechu pacjenta. Dodatkowo, dzięki niniejszej metodzie jesteśmy w stanie monitorować poziom wysycenia krwi obwodowej tlenem, jak również pracę serca oraz głośność epizodów chrapania;
• Badanie laryngologiczne przy pomocy endoskopu: wykonywane w obrębie gardła, krtani, nosa oraz zatok. Dzięki niniejszej metodzie jesteśmy w stanie dokładnie ocenić zarówno zmiany w obrębie układu oddechowego, jak i ich przyczynę.

Ważne jest, aby nie ignorować problemu chrapania i już w momencie wystąpienia jego pierwszych epizodów, zgłosić się na wizytę do gabinetu wykwalifikowanego specjalisty.

Chrapanie – jakie czynnik mogą być odpowiedzialne za wywołanie niniejszego zjawiska?

Wpływ na powstawanie chrapania posiada wiele czynników, zarówno tych pochodzenia wewnętrznego (związanych z anomalią anatomiczną w obrębie górnych dróg oddechowych), jak również czynników pochodzenia zewnętrznego (np. związanych z nieodpowiednią dietą). Najistotniejsze czynniki wpływające na powstawanie zjawiska chrapania, zostały przedstawione w poniższej tabeli.

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ZJAWISKO CHRAPANIA
NAZWA CZYNNIKA	WPŁYW
Płeć	Mężczyźni chrapią znacznie częściej niż kobiety. Pierwsze epizody mogą pojawić się u nich już po 25 roku życia. Niemniej jednak, kobiety również narażone są na występowanie niniejszego zjawiska, zwłaszcza w okresie pomenopauzalnym (kiedy znacząco przybierają na wadze).
Masa ciała	Z problemem chrapania znacznie częściej zmagają się osoby o nadmiernej masie ciała. Związane jest to między innymi z osadzaniem się tłuszczu w obrębie błony śluzowej gardła, a tym samym istotnym zawężeniem jego światła.
Stosowanie niektórych leków	Zarówno leki o działaniu nasennym, jak i leki psychotropowe mogą wywoływać wzmożone zjawisko chrapania we śnie. Występowanie niniejszego zjawiska warto skonsultować ze swoim psychiatrą.
Alkohol	Spożywanie alkoholu przed snem posiada znaczący wpływ na wywoływanie zjawiska chrapania w nocy. Dzieje się tak za sprawą znacznego zmniejszenia napięcia mięśni górnych dróg oddechowych, szyi oraz języka. Dodatkowo, spożycie sporej ilości wysokoprocentowego trunku, wpływa na osłabienie „czujności” ośrodkowego układu nerwowego, co powoduje, iż nawet głośne chrapanie nie jest nas w stanie wybudzić.
Choroby układu oddechowego	Zarówno zapalenie zatok, jak i zwykłe przeziębienie, jest w stanie wpłynąć na znaczne zawężenie światła górnych dróg oddechowych, a tym samym wywołanie zjawiska chrapania.
Pozycja ciała w czasie snu	Zdarza się, że przewrócenie osoby chrapiącej, na pozycję boczną (pod kątem 30 stopni), jest w stanie zredukować zjawisko chrapania. Taka sytuacja może mieć miejsce w przypadku niedrożności nosa (wywołanej np. alergią).

Warto również wiedzieć, iż chrapanie może być objawem poważnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu naszego organizmu. Zdarza się, iż za jego przyczyną stoją poważne choroby w obrębie układu oddechowego, a nawet zmiany nowotworowe w okolicach gardła, krtani lub zatok.

Chrapanie – czy może być objawem nieprawidłowości natury stomatologicznej?

Zmiany anatomiczne w obrębie żuchwy znacząco wpływają na powstawanie zjawiska chrapania w czasie snu. Dodatkowo, często występującym zjawiskiem w czasie snu, które towarzyszy chrapaniu, jest bruksizm (czyli mimowolne zaciskanie szczęki). Dlatego też, tak ważne jest, aby podczas ustalania przyczyn zaburzeń snu, zasięgnąć konsultacji również w gabinecie doświadczonego stomatologa. Okazuje się bowiem, że w dzisiejszych czasach skuteczna może okazać się ortodontyczna opaska na chrapanie, jak i specjalistyczny aparat na chrapanie, który powinien zostać dostosowany do naszych indywidualnych wymagań.

Domowe sposoby na chrapanie – które z nich warto wypróbować?

Zanim sięgniemy po środki farmaceutyczne, lub zmuszeni będziemy skłonić się w kierunku metod chirurgicznych, warto jest wypróbować kilka nieinwazyjnych metod walki z problemem chrapania.

• Poduszka przeciw chrapaniu: charakteryzuje się specyficznym kształtem oraz wypełnieniem, które jest w stanie zapewnić prawidłowe ułożenie kręgosłupa szyjnego w czasie snu. Dzięki temu, możliwe staje się zapewnienie odpowiedniego światła w obrębie górnych dróg oddechowych, a tym samym zmniejszenie intensywności chrapania.
• Wkładka do nosa przeciw chrapaniu (klips na chrapanie): jej zadaniem jest zapewnienie drożności w obrębie górnych dróg oddechowych. Niemniej jednak, jej noszenie może w niektórych przypadkach wiązać się z dyskomfortem utrudniającym zasypianie.
• Maska przeciw chrapaniu: dostępna na rynku w kilku wersjach. Ma na celu utrzymanie szczęki pacjenta w prawidłowej pozycji. Maska na chrapanie z dodatkową funkcją wibracji, jest również w stanie odprężyć pacjenta i zapewnić mu spokojny sen.
• Plastry na chrapanie: dostępne są w niskiej cenie. Ich zadaniem jest zwiększenie przepływu powietrza przez noc, a tym samym zwiększenie dostarczanej ilości tlenu.

Warto pamiętać, że przed spróbowaniem jednej z powyższych metod, warto udać się na konsultację do gabinetu specjalisty, który ustali jakie są przyczyny towarzyszącego nam zaburzenia, i jakie metody mogą okazać się skuteczne w jego terapii.

Chrapanie – leki i inne preparaty farmaceutyczne

Zarówno w internecie, jak i licznych aptekach, jesteśmy w stanie znaleźć dziesiątki środków leczniczych, które obiecują nam redukcję problemu chrapania w krótkim czasie. Niemniej jednak, czy są one skuteczne, a przede wszystkim bezpieczne dla naszego zdrowia? Jeśli chcemy poznać odpowiedź na to pytanie, musimy ponownie wrócić do przyczyny zaburzenia, z którym się zmagamy. Jeśli towarzyszy nam istotna zmiana anatomiczna, lub przewleka infekcja laryngologiczna, środki na chrapanie dostępne w aptekach bez recepty raczej nie przyniosą nam oczekiwanych rezultatów. Niemniej jednak, istnieją przypadki, w których odpowiednio dobrany lek na chrapanie może okazać się skuteczny. A jaki lek przeciw chrapaniu możemy wybrać?

• Spray na chrapanie: dostępny pod wieloma nazwami, ma za zadanie nawilżyć błonę śluzową gardła oraz poprawić napięcie tkanek. Dzięki temu, możliwe staje się ułatwienie przepływu powietrza przez drogi oddechowe, a tym samym usunięcie odgłosów chrapania. Niemniej jednak, aby preparat na chrapanie okazał się skuteczny, a przede wszystkim bezpieczny dla naszego zdrowia, przed jego zakupem warto skonsultować się z farmaceutą i upewnić się, że w jego składzie nie znajdują się żadne środki, które mogą wywołać u nas reakcję alergiczną.
• Lek na chrapanie w formie tabletek: podobnie jak plastry oraz spray, ma za zadanie udrożnić górne drogi oddechowe i zapewnić swobodny przepływ powietrza, dzięki któremu możliwe staje się zredukowanie nieprzyjemnych odgłosów chrapania.

Chrapanie – leczenie przy pomocy metod chirurgicznych

Kiedy problem chrapania nie ustępuje pomimo wprowadzenia nieinwazyjnych metod leczenia, konieczne może okazać się sięgnięcie do metod chirurgicznych. Oczywiście rodzaj wykonywanego zabiegu różni się od przyczyny wywołującej niniejszy objaw. Zdarza się, iż za powstawanie chrapania może odpowiedzialna być skrzywiona przegroda nosowa. Wówczas wymagane jest przeprowadzenie plastyki nosa. W poniższej części tekstu przedstawione zostaną najpopularniejsze metody leczenia chirurgicznego w przebiegu obturacyjnego bezdechu sennego oraz chrapania.

Leczenie chrapania: metoda radiochirurgii (system RaVor)

Niniejsza metoda jest jedną z najnowocześniejszych, a zarazem najskuteczniejszych form walki z problemem chrapania. To plastyka podniebienia miękkiego wykonywana w znieczuleniu miejscowym. Operacja na chrapanie (bo tak przez niektórych nazywana jest ta metoda) trwa zaledwie 30-40 minut. Zabieg polega na wprowadzeniu do podniebienia miękkiego specjalnych elektrod, które doprowadzają do stymulacji tkanek, co jednocześnie prowadzi do usztywnienia podniebienia. Dodatkowo, podczas niniejszej procedury można również przeprowadzić nacięcie łuków podniebiennych oraz skrócenie języczka. W ciągu 24 godzin po zabiegu wymagane jest przestrzeganie diety półpłynnej oraz papkowatej. Okres rekonwalescencji trwa zazwyczaj około 7 dni. W tym czasie, pacjentom może towarzyszyć uczucie dyskomfortu oraz bólu, które jednak z łatwością można wyeliminować przy pomocy dostępnych bez recepty środków przeciwbólowych. Uwaga, ważną informację stanowi fakt, iż w ciągu kilku dni po zabiegu, zjawisko chrapania może być nasilone. Wynika to z obrzęku tkanek podniebienia, który z dnia na dzień będzie ulegać zmniejszeniu. Wśród dodatkowych skutków ubocznych, może pojawić się mowa nosowa. Co ważne, zdarza się, że przeprowadzony jednorazowo zabieg nie eliminuje całkowicie zjawiska chrapania, wówczas warto go powtórzyć (jednak nie wcześniej nić po upływie 6 miesięcy).

Leczenie chrapania: koablacja

Niniejsza metoda polega na usunięciu lub redukcji obluźnionej tkanki miękkiej podniebienia. Podczas jej wykonywania wykorzystywana jest energia fal elektromagnetycznych, która wytwarza plazmę o niskiej temperaturze. W czasie tej procedury (zamiast tradycyjnego przecinania tkanki) dochodzi do oddzielania tkanki miękkiej, przy pomocy rozbijania wiązań molekularnych. Koablacja jest precyzyjną, a przy tym nieinwazyjną metodą, która pozwala na krótki okres rekonwalescencji. Całkowity okres gojenia się ran pooperacyjnych trwa około 4 tygodni. W śród najważniejszych zalet niniejszej metody możemy wyróżnić:

• Wysoką skuteczność;
• Precyzyjność działania;
• Małą inwazyjność;
• Krótki czas leczenia oraz rekonwalescencji.

Leczenie chrapania: system implantów podniebienia

Niniejsza metoda polega na wprowadzeniu niewielkich implantów (wykonanych z włókna poliestrowego) do tkanki podniebienia. Wraz z upływem czasu, implanty ulegają zwłóknieniu, a tym samym powodują skuteczne usztywnienie podniebienia miękkiego. Czas wykonywania zabiegu jest niezwykle krótki i trwa zaledwie 20 minut. Chociaż zabieg jest mało inwazyjny, jeszcze przez kilka dni po jego wykonaniu pacjenci mogą odczuwać wyraźny dyskomfort. Co ważne, pełnym efektem przeprowadzonej procedury można cieszyć się po upływie około 3 miesięcy.

Leczenie chrapania: cena zabiegów

Cena operacji różni się w zależności od wybranej formy postępowania. Niemniej jednak, koszt jednorazowego zabiegu może wynosić około 3 000 zł.

Laserowe leczenie chrapania – na czym polega?

Jedną z najmniej inwazyjnych metod leczenia chrapania jest zabieg wykonywany przy pomocy lasera diodowego (w technice palisadowej). Wskazaniem do przeprowadzenia powyższej procedury jest diagnoza miękkiego podniebienia, zbyt długiego języczka lub zwiotczenia łuków podniebiennych. Metoda ta polega na wprowadzeniu lasera do podniebienia miękkiego, dzięki któremu możliwe staje się przesunięcie oraz usztywnienie tkanek miękkich podniebienia. Takie działanie ma na celu zablokowanie możliwości drgań tkanki podczas snu, a tym samym zwiększenie jego efektywności. Zabieg laserowego leczenia chrapania trwa około 30-40 minut i wykonywany jest zazwyczaj w stanie krótkotrwałej sedacji. Pacjent jest w stanie opuścić szpital już po 3 godzinach od wykonaniu procedury terapeutycznej.

Inne metody leczenie chrapania

Na samym początku warto zacząć od najmniej inwazyjnych metod i zadbania o swoją kondycję. Dodatkowe kilogramy, czy palenie papierosów mogą być jedną z przyczyn chrapania. Może okazać się, że wyeliminowanie nadwagi i rzucenie nałogu w dużym stopniu przyczynią się do zniwelowania chrapania. Swoją walkę z chrapaniem można wspierać takimi suplementami jak Snoran Plus.

Podsumowanie

Mimo, iż często jest bagatelizowane, chrapanie stanowi poważny problem zarówno dla pacjenta, jak i jego najbliższych. Dlatego też, tak ważne jest, aby poddać się szczegółowej diagnozie w celu ustalenia przyczyny istniejącego zaburzenia. W wielu przypadkach zdarza się, iż uporczywe chrapanie jest zwiastunem znacznie poważniejszych zaburzeń (w tym obturacyjnego bezdechu sennego), które w bezpośredni sposób mogą zagrażać naszemu zdrowiu, a nawet życiu. Jeśli więc zmagasz się z powyższym problemem, nie czekaj ani chwili dłużej i już dziś umów się na wizytę w gabinecie doświadczonego laryngologa, który podpowie Ci jak skutecznie wyleczyć problem chrapania.

Bibliografia:

1. Bixler E.O., Vgontzas A.N., Lin H.M., Ten Have T., Rein J., Vela-Bueno A., Kales A. Prevalence of sleep-disordered breathing in women. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2001; 163: 608–613;
2. Bettega G, Pépin JL, Veale D, Deschaux C, Raphaël B, Lévy P. Obstructive sleep apnea syndrome. Fifty-one consecutive patients treated by maxillofacial surgery. Am J Respir Crit Care Med. 2000; 162: 641–649;
3. Borak J., Cieślicki J.K., Szelenberger W, Wilczak-Szadkowska H, Koziej M, Zieliński J. Wpływ leczenia za pomocą CPAP na psychopatologiczne następstwa obturacyjnego bezdechu sennego. Pneumonol Alergol Pol. 1993; 61(suppl 1): 116–126;
4. Campana L., Eckert D.J., Patel S.R., Malhotra A. Pathophysiology & genetics of obstructive sleep apnoea. Indian. J. Med. Res. 2010; 131: 176–187;
5. Collop N.A., Anderson W.M., Boehlecke B., i wsp. Portable Monitoring Task Force of the American Academy of Sleep Medicine. Clinical guidelines for the use of unattended portable monitors in the diagnosis of obstructive sleep apnea in adult patients. Portable Monitoring Task Force of the American Academy of Sleep Medicine. J. Clin. Sleep Med. 2007; 3: 737–747;
6. Dancey D.R., Hanly P.J., Soong C., Lee B., Hoffstein V. Impact of menopause on the prevalence and severity of sleep apnea. Chest 2001; 120: 151–155;
7. Eichling P.S., Sahni J. Menopause related sleep disorders. J. Clin. Sleep Med. 2005; 15: 291–300;
8. Ferguson KA, Ono T, Lowe AA, al-Majed S, Love LL, Fleetham JA. A short-term controlled trial of an adjustable oral appliance for the treatment of mild to moderate obstructive sleep apnea. Thorax 1997; 52: 362–368;
9. Fujita S, Conway W, Zorick F, Roth T. Surgical correction of anatomic abnormalities in obstructive sleep apnea syndrome: uvulopalatopharyngoplast. Otolaryngol. Head Neck Surg. 1981; 89: 923–934;
10. Gleeson K., Zwillich C.W., White D.P. The influence of increasing ventilatory effort on arousal from sleep. Am. Rev. Respir. Dis. 1990; 142: 295–300;
11. Gugger M., Bögershansen S., Schäffler I. Arousal responses to added inspiratory resistance durimg REM and non-REM sleep in normal subjects. Thorax 1993; 48: 125–129;
12. Hirshkowitz M, Karacan I, Gurakar A, Williams RL. Hypertension, erectile dysfunction and occult sleep apnea. Sleep 1989; 12: 223–232;
13. Iber C., Ancoli-Israel S., Chesson A.L., Quan S.F.; for the American Academy of Sleep Medicine: The AASM Manual for the Scoring of Sleep and Associated Events: Rules, Terminology and Technical Specifications. American Academy of Sleep Medicine, Westchester, IL, 2007;
14. Johns M.W. Reliability and factor analysis of the Epworth Sleepness Scale. Sleep 1992; 15: 376–381;
15. Kribbs NB, Pack AI, Kline LR, Smith PL, Schwartz AR, Schubert NM i wsp. Objective measurement of patterns of nasal CPAP use by patients with obstructive sleep apnea. Am Rev Respir Dis. 1993; 147: 887–895;
16. Lurie A. Obstructive sleep apnea in adults: epidemiology, clinical presentation, and treatment options. Adv. Cardiol. 2011; 46: 1–42;
17. Millman RP, Redline S, Carlisle CC, Assaf AR, Levinson PD. Daytime hypertension in a obstructive sleep apnea. Prevalence contributing risk factors Chest 1991; 99: 861–866;
18. Nobili L., Schiavi G., Bozano E. i wsp. Morning increase of whole blood viscosity in obstructive sleep apnea syndrome. Clin. Hemorheol. Microcrc. 2000; 22; 21–27;
19. Podszus T, Bauer W, Mayer J, Penzel T, Peter JH, von Wichert P. Sleep apnea and pulmonary hypertension. Klin Wochenschr. 1986; 64: 131–134;
20. Reichmuth K.J., Austin D., Skatrud J.B., Young T. Association of sleep apnea and type II diabetes: a population-based study. Am. J. Respir. Crit. Care Med. 2005; 17: 1590–1595;
21. Somers VK, White DP, Amin R, Abraham WT, Costa F, Culebras A i wsp. Sleep apnea and cardiovascular disease: An American Heart Association/American College of Cardiology Foundation Scientific Statement from the American Heart Association Council for High Blood Pressure Research Professional Education Committee, Council on Clinical Cardiology, Stroke Council and Council on Cardiovascular Nursing. In collaboration with the National Heart, Lung, and Blood Institute National Center on Sleep Disorders Research (National Institutes of Health). Circulation 2008; 118: 1080–1111;
22. Yaggi H., Mohsenin V. Obstructive sleep apnoea and stroke. Lancet Neurol. 2004; 3: 333–342;
23. Zanation A.M., Senior B.A. The relationship between extraesophageal reflux (EER) and obstructive sleep apnea (OSA). Sleep Med. Rev. 2005; 9: 453–458.